Beste meneer de bondscoach, beste Patrick,
Met aandacht heb ik in de media gelezen over jouw aanstelling als bondscoach. Je ambitie om op het podium te komen liggen voor de hand. Echter, ik maak me zorgen over de toekomst van de dressuur ná Parijs.
Wat ik graag zou willen weten, is wat je visie is op de recente onthullingen in de dressuursport en op de toekomst ervan? En in hoeverre spelen die mee in jouw keuzes richting Parijs?
Terug naar oorspronkelijke waarden
De dressuur, en in het verlengde de gehele paardensport, bevindt zich op een cruciaal punt. Zowel de samenleving als een groeiende groep insiders geven een steeds krachtiger signaal af dat zij verlangen naar meer harmonie en oprechte verbondenheid in de dressuur. Om draagvlak te behouden, moet de dressuur terugkeren naar haar oorspronkelijke waarden. Dit signaal is te lang genegeerd door belangrijke stakeholders in de dressuur.
Mijn vraag aan jou is: hoe kunnen we het tij keren? Hoe kunnen we ervoor zorgen dat de dressuursport haar integriteit herstelt en weer in lijn komt met de evoluerende maatschappelijke normen en waarden?
In aanloop naar Parijs zal alles extra onder een vergrootglas komen te liggen. Hoe kunnen we als Nederland laten zien dat we staan voor integriteit binnen de dressuursport?
Geheime wapen versus harmonie en verbondenheid
Je noemt Edward Gal als je belangrijkste ‘geheime wapen’, maar gezien de recente onthullingen vind ik dat opmerkelijk.
De magie van de dressuur zit hem in het verhaal van een ruiter en een paard die dankzij hun onverwoestbare band vele uitdagingen overwinnen en dan een kampioen worden. Edward Gal en Total US verdwenen ruim drie jaar geleden volledig van het toneel. Tot die tijd kreeg hij naast hele hoge beoordelingen van de jury, ook veel kritiek. Bij zijn eerste publieke optreden na deze periode raakte hij opnieuw in opspraak.
Mijn zorg is: Zijn Edward en Total US op dit moment de juiste hoofdrolspelers om dit verhaal uit te dragen? En een toonbeeld op het gebied van harmonie en oprechte verbondenheid?
Geloofwaardigheid en toegankelijkheid van de dressuur
Het selectieproces voor het Nederlandse dressuurteam roept eveneens vragen op. Met name over de geloofwaardigheid en toegankelijkheid van de dresuursport.
Het lijkt oneerlijk dat een ruiter drie jaar van het podium kan verdwijnen om vlak voor de Spelen weer op te duiken en een plek in het team te claimen. Dit voelt niet rechtvaardig ten opzichte van ruiters die de afgelopen jaren hard hebben gewerkt en zichzelf wél hebben blootgesteld aan de jury en het publiek.
Je stelt dat Edward Gal zich nog moet bewijzen via twee belangrijke observatiewedstrijden, maar het lijkt alsof het selectieproces toch al een voorspelbare uitkomst heeft.
Sociale media hebben inmiddels pijnlijk blootgelegd hoe gevoelig het jurysysteem is voor manipulatie, en de jury-bias is ondertussen wetenschappelijk vastgesteld.
Beeldvorming en integriteit
Het herstellen van de integriteit van de dressuursport hangt sterk samen met beeldvorming. Ik hoop dat je in het licht van de recente onthullingen nog eens kritisch naar je longlist wilt kijken. Door niet alleen maar te kijken naar in het verleden behaalde resultaten. Maar ook door eens kritsich te kijken naar de reputatie van potentiele kandidaten voor het team.
Welke ruiters zijn in staat de oorspronkelijke waarden van de dressuur te vertegenwoordigen? Of kunnen ons in ieder geval behoeden voor nog meer schandalen? Welke ruiters zijn zich écht bewust van het kantelpunt waar we ons op bevinden?
Niet langer recht praten wat krom is
Een beetje mediatraining van het team gaat dit probleem niet oplossen. We kunnen niet langer recht praten wat krom is. We hebben geen tijd meer om individuele reputaties met terugwerkende kracht op te schonen. De buitenwereld verwacht authenticiteit, transparantie en eerlijkheid.
Misschien wordt het tijd dat we ons afvragen hoe integer het overkomt om ruiters op te stellen die worden gesponsord door een wapenhandelaar. Waarvan de ambassadeur op social media haar OOTD afstyled met een wapen als modeaccesoire?
En onszelf afvragen hoe we in ieder geval de schijn kunnen tegengaan dat de kapitalistische elite de dressuursport heeft overgenomen? En de gevestigde orde de sport nog altijd beheerst?
Geen schandalen meer
De dressuursport kan zich geen schandaal meer veroorloven. Elke ruiter die nu in opspraak komt, terecht of niet, kan het einde betekenen van de dressuursport als Olympische discipline.
Iedereen binnen de dressuurwereld heeft hier een aandeel en verantwoordelijkheid in.
Echter, niet ieder zijn cirkel van invloed is even groot. Wij als gewone liefhebbers en professionals kunnen met zijn allen 100.000 keer laten zien hoeveel we van onze paarden houden.
Dat effect wordt in 1 klap teniet gedaan met 10 seconden beeldmateriaal van een beetje rollkur, een blauwe tong of een duppeltje bloed bij ruiters die op het mondiale podium harmonie en partnerschap moeten vertegenwoordigen.
Paardenwelzijn en behoud van de dressuur voorop
Het draagvlak voor de dressuur- en paardensport is van gezamenlijk belang. En die staat nu op het spel. De vraag is: willen we geluk of medailles? Als we geluk willen dan moet het behoud van de dressuursport prioriteit krijgen boven individuele belangen, reputaties en winst.
Het is niet mijn bedoeling om op te roepen ruiters met een bedenkelijke reputatie te cancellen. Ook zij zijn slechts het resultaat van de systeem van de dressuur zoals die zich onder invloed van de commercie heeft ontwikkeld. We hebben veel te danken aan dat systeem, maar het is nu ook tijd om de fouten in dat systeem onder ogen te zien.
We hebben helden nodig
Om de verkeerde dynamieken te doorbreken hebben we helden nodig. Die niet passief af gaan zitten wachten tot er op de hoogste niveaus eens wat regeltjes veranderd worden. Die bereid zijn een stap naar voren óf een stap terug te doen. En zichtbaar paardenwelzijn én het behoud van de dressuur boven commercie en prestige stellen.
Je staat voor een complexe opgave, dat realiseer ik mij heel goed. Ik hoop dat jij de kracht hebt weerstand te bieden aan druk van invloedrijke sponsors en de gevestigde orde. We weten allemaal hoe het met de vorige bondscoach is afgelopen die probeerde de dressuur terug te brengen naar haar oorspronkelijke waarden.
Red jij de dressuur van de ondergang?
Jouw keuzes zullen heel bepalend zijn. Niet alleen voor korte termijn succes, maar vooral voor het behoud van onze mooie dressuursport op lange termijn. Jij kunt de boeken ingaan als laatste bondscoach van een Olympisch team of de eerste die opstond om de dressuur te redden van de ondergang.
Ik hoop van harte dat het jou lukt een team samen te stellen van ruiters die de oorspronkelijke waarden van de dressuur kunnen vertegenwoordigen en de magie kunnen terugbrengen. Misschien verliezen we dan wat medailes, maar overwint onze liefde voor het paard.
En kunnen we weer trots kunnen zijn op Nederland als dressuurland.
Het selectieproces voor het Nederlandse dressuurteam roept eveneens vragen op. Met name over de geloofwaardigheid en toegankelijkheid van de dresuursport.
28 reacties
Amen. Wat een ontzettend goede brief. Ik hoop van harte dat hij met deze woorden in gedachte een gedegen keuze maakt.
Een goed eerlijk en oprecht beeld geven is meer dan belangrijk. Daar behoort iedereen bij zichzelf de eerste stap voor te zetten. Als ik kijk hoe we vroeger met de paarden, dieren in het algemeen omgingen t.o.v. nu is er al een wereld aan verschil en elke dag kunnen we het allemaal weer een stapje beter doen, want we zijn er nog lang niet.
Zelf verdiep mij niet in wedstrijd ruiters of andere zo genoemde “interessante” mensen. Het is dan ook zeker niet aan mij om een vinger te wijzen naar iemand die klaarblijkelijk vrij gesproken is door een rechter.
Je mag pas wijzen naar iemand als je het zelf 100% goed doet … dat zijn er maar weinig op deze aardbol.
Wat wel geweldig is is dat volgens mij de grootste groep paarden bezitters het welzijn van onze dieren steeds hoger in het vaandel heeft en dat behoeft altijd de volledige aandacht …
Als een wedstrijdruiter de prestatie boven het dier plaatst moeten ze verbannen worden uit de ring…. Als dat in Parijs begint ben je serieus te laat… deze opvoeding start op dag 1 dat iemand in contact mag komen met een paard of pony.
Theorielessen over welzijn van dieren voordat ze mogen rijden heb ik nog nooit voorbij zien komen …. Zou een mooi begin zijn…
Ik probeer elke dag weer een betere versie van mijzelf te zijn en hoop dat ik elke dag mijn dieren met meer respect en liefde behandel dan de dag ervoor…. En zelfs dan weet ik dat het nog steeds niet 100% goed is.
Aandacht voor dierenwelzijn kan er nooit genoeg zijn..
Wat een fijne en eerlijke reactie op een bewogen onderwerp. Hier kan ik me helemaal bij aansluiten.
Duidelijke brief. Hopelijk gaat er nu echt iets veranderen op hoog niveau. Eens ook met jou dat op dag 1 dat iemand in contact komt met paarden de opvoeding al moet beginnen. In de praktijk merk ik dat dat ook nog wel een uitdaging is. Er zijn steeds minder maneges over, laat staan die kinderen deze basis goed meegeven. Ik hoop dat hier ook verandering in komt.
Mooi verwoord Andrea.
Idd is er in de loop der tijd een hoop veranderd en wordt het paard steeds meer gezien als een ding maar dat is het niet. Dit begint naar mijn mening al bij de manege lessen. Ik vind deze pony niet leuk dus wil een andere, maar zo werkt dat niet. Als ruiter is het altijd zoeken naar de juiste ingangen om een combinatie te worden met je paard of pony.
En niet te vergeten het management rondom het dier, deze kennis is er niet meer en je bent nooit uitgeleerd.
Onze sport is te commercieel geworden.
Om een brief te schrijven is een gedurfde stap, maar helaas naar de verkeerde persoon. Patrick kan het hele systeem niet veranderen dat kan alleen de KNHS. Zij moeten met duidelijke richtlijnen komen, en dat gaat nooit gebeuren zolang er te veel belangen bij betrokken zijn.
Nette heldere brief. Ik vraag me af in hoeverre de bondscoach openstaat voor deze zienswijze als ik hem onlangs vol lof hoorde over hoe Kyton gereden werd in de Brabanthallen. Begrijp me niet verkeerd, er moet heel veel veranderen en snel ook. En ik ben het ook roerend met je eens over Total US. Die is al járen niet meer uitgebracht, toen ik laatst FEI checkte. Hoe kan die dan mee gaan naar Parijs?
Ik ben heel blij met de brief. Het optreden van Edward in de Brabanthallen was tenenkoromend en een schande. Er was maar 1 iemand die daadwerkelijk iets riep hierover. Hoe Patrick recht praatte wat krom is was heel erg ook voor zijn geloofwaardigheid. Dank je wel voor de brief.
Top initiatief Jasmijn!
Dit is waar wij het vorig jaar al over hadden en het is ook de reden achter mijn serie in Bit&Cap van het “Waardenboek voor Duurzame Dressuur”.
Is de wedstrijdsport combineerbaar met duurzame dressuur? Iedereen vormt zijn of haar eigen (voor)oordeel daarover. Het is echter belangrijk dat iedereen met een oordeel dit ook kan onderbouwen met kennis en ervaring. Naast alle kennis over psychologie en biomechanica van het paard speelt ook de drijfveer van de wedstrijdsporters een bepalende rol.
Voor de toekomst van dressuur als wedstrijdsport is deze afweging cruciaal: menselijke behoeften vs. waarden en welzijn
Wedstrijdsport sluit aan op onze natuurlijke behoefte van groei, voor jezelf. De wens om te groeien is een trigger om je paard en jezelf steeds verder te ontwikkelen. Daarnaast sluit wedstrijdsport aan op onze natuurlijke behoefte aan waardering voor jezelf én erkenning door anderen. Hoe de balans ligt tussen behoefte aan eigen groei en waardering is voor ieder persoon anders. Ook of je gedreven wordt door je eigen normen en waarden of door externe validatie (waardering van anderen) is voor iedereen verschillend.
Zowel de behoefte aan groei als aan validatie leiden ertoe dat ruiters telkens naar een hoger niveau willen en met die ambitie is in principe niets mis. Echter, wanneer de behoefte meer ligt op het vlak van externe validatie, erbij willen horen, het halen van prijzen of verdienen van geld, dan stappen mensen gemakkelijk in de valkuil dat ze hun echte waarden en normen rond paarden verliezen. Ze offeren het welzijn van hun paard op en vaak ook hun eigen hart voor paarden.
Het is van wezenlijk belang dat mensen zich van deze psychologische mechanismen bewust zijn, want daar komt het verschil vandaan.
De ruiters waar terecht veel ophef over is bepalen helaas het beeld naar buiten. Dat is in niemands belang en dat leidt tot een negatief beeld van de ruitersport als geheel en daar krijgt iedereen die paarden heeft onnodig last van. Het kan namelijk wel anders maar velen weten niet hoe. We hebben dus inderdaad de goede boegbeelden nodig! En openheid en kennis over hoe het wel kan.
Dat is ook waarom ik met de serie Waardenboek van Duurzame Dressuur ruiters wil herinneren aan de échte waarden van duurzame dressuur.
Mocht ik op enige wijze van dienst kunnen zijn, dan weet je me wel te vinden 🙂
L*
Goeie brief, hopelijk leest ie hem ook en doet ie er wat mee
LS
De dressuur en de dressuursport zijn allang een punt van kritiek. Zowel de wijze waarop de paarden bereden worden alsook de manier van jureren. De Klassieke Dressuursport is er niet meer. Dat wat als manier van gymnastisering is bedoeld , werd hoofddoel , met alle uitwassen van dien. ‘ Goedgekeurd ” van de juryleden .Beoordeelden ze niet conform het gedachtengoed van de FEI , en de organisatie , werden ze nooit meer uitgenodigd .De” zit” van vele ” Grand Prix ” ruiters en amazonen is niet in harmonie met het paard .Kloppende benen en en kloppende voeten, dus sporen doet er niet meer toe. De mensen die de dressuur bezoeken , kan men zich afvragen: liefhebber of sensatiezoeker ??????
Er komt een tijd dat op de Olympische Spelen geen paardensport meer te zien is . Als men al de “kermispaarden ” wil verbieden, wat gebeurd er dan in de toekomst met onze ” echte ” paarden??????
Hear hear, applaus voor de initiatiefnemers van deze brief. Hopelijk vindt het gehoor
Een heel heldere en goede brief
Ben benieuwd naar de reactie
Een hele goede brief!
Wat een mooie, waarachtige en zorgvuldig opgestelde brief. Knap hoe kritisch, maar ook tactvol je ‘het zeer in de dressuursport’ aan de orde stelt. Daar mag ‘meneer Patrick’ zijn onverdeelde aandacht aan besteden.
Mooi en oprecht geschreven, direct maar toch respectvol!
Hopelijk komt je boodschap aan…
Een nobele brief. Echter in mijn ogen kun je het (huidige nare) dressuurbeeld niet zomaar veranderen. Dat gaat misschien wel een generatie duren. Of meer? Want kijk ik om mij heen, zie ik met regelmaat bij de basiswedstrijdsport dezelfde grove omgang met paarden. En hoe we paarden houden, is ook niet altijd even jofel.
Dat Patrick nu het beeld van de dressuur zou kunnen veranderen, zie ik niet als haalbare optie. Hij staat ook voor een lastige taak en hallo, ga er maar aanstaan.
Wees zelf goed voor je dier, meet dit niet af aan verwachtingen van anderen, van bepaalde beelden die bestaan in de hippische wereld, maar kijk wat je dier nodig heeft. Als je hem echt goed kent, kun je dat met zekerheid aflezen.
Dat is al een mooi begin van een broodnodige verandering.
Mooi gezegd! Dat is precies mijn gedachte, hier gaat minstens een generatie overheen. Het probleem ontstaat ad basis en daar moet ook de verandering beginnen. Beter nog, begin met de jeugd.
Goede brief en geweldig initiatief! De oplossing is voor de handliggend, klinkt makkelijk maar is oh zo moeilijk uit te voeren: Duidelijke afspraken en uitvoering van jurering.
Goed verhaal!
Kort maar krachtig, wat een duidelijke brief. Hopelijk wordt er naar geluisterd. Knap verwoord.
Heel goed, met als bevestiging van je verhaal de pijnlijke dissonantie tussen de uiteindelijke winnaar volgens de jury op Jumping Amsterdam en de winnaar van de Harmony & Fairness award. Ik vond dat een schrijnende situatie wat alles zegt over de situatie waar we in zitten. Kunnen we een (online) petitie maken van deze brief? Of mogelijkheid tot ondertekenen? We kunnen meer impact maken als we onze stemmen gebruiken en verenigen.
Lezend tussen de reacties kun je al zien dat de hedendaagse paardenmensen zich enorm verdiepen in de factoren die mens en paard tot hun top brengen. De kennis is er. De nood tot verandering is ook iedereen wel duidelijk..
De post van Liesbeth Jorna somt in mum van tijd al even op waar de schoen gaat wringen.
Staat er iemand op die zowel de corrumperende macht van geld en roem kan weerstaan? Die óók nog op en met het paard tot grote hoogte kan stijgen. We hebben ze zeker wel, die combinaties. Maar hebben die mensen daar überhaupt nog behoefte aan…? We gaan het meemaken.
Nog nooit waren we zo dicht bij een totaal verbod op paardrijden als tegenwoordig. De massa is al helemaal niet meer zo’n fan van paardrijden als 20 jaar geleden. Lees eens even de reacties op de artikelen over de ponykampen die gecancelled zijn vanwege de wolven, en je ziet genoeg; Paardrijden verliest aan populariteit. En eerlijk is eerlijk, ik begrijp het ergens wel.
De massa gaat deze afloop bepalen. Hopelijk is de paardensport niet al veel te ver heen om het tij te keren.
Fingers crossed.
Ik sluit me hier volledig bij aan en hopelijk gaan ze hier ook daadwerkelijk iets mee doen!
Een nette, duidelijke brief. Vindt het zeer goed omschreven.
Hopelijk gaat hij er iets mee doen, het wordt hoog tijd voor veranderingen in de dressuursport en daarmee ook de fokkerij van dressuur paarden. Terug naar eerlijk rijden, in harmonie met het paard. De gezondheid en welzijn moeten voorop staan, wat in mijn ogen niet betekent dat we niet meer op de paarden mogen rijden, maar wel met respect.
Zeer duidelijk en open
Ben het er zeker mee eens
Zolang de namen op alle onderdelen gemiddeld een 7,5 / 8 krijgen , wat totaal niet voldoet aan de eisen , en de basis ruiter hier voor een 4 misschien een 5je krijgt ,blijven we altijd achter de feiten aan lopen .
Naam blijft boven staan .
Ik wens de bondscoach suc6
Het is een zeer waardevolle brief en volledig terecht. De inhoud zou echter niet enkel mogen dienen om een coach de lef of de moed te geven verandering te brengen maar ook de juryleden moeten benaderd worden! Welk jurylid heeft het lef om bijv. een piaffe, waarbij de benen wel hoog van de grond komen maar zonder een echt evenwicht op een dragende achterhand, af te keuren en een zeer hoog cijfer te geven aan een piaffe die wel volgens de klassieke regel is (en dus ook in harmonie met de gezondheid van het paard)?
Kortom: zeker verspreiden naar alle juryleden van wel niveau ook, incl FEI en nationale federatie.
Wat een goed geformuleerde brief…. He-le-maal mee eens!👍🏻Nu maar hopen dat de bondscoach het gestelde in de brief goed tot zich neemt en er wat mee gaat doen. Ik las in een van de reacties over een voorstel van een petitie; misschien komt er dan nog meer aandacht hiervoor…
Veel suk6!!!
Probeer allemaal het goede voorbeeld te geven: paarden die 24/7 met vrienden rond kunnen lopen en gezonde voeding krijgen en goed bekapte paarden. Ruiters die zichzelf trainen want een goed zittende ruiter zorgt dat het paard goed kan lopen. Stop met aan de teugels trekken en paarden achter de loodlijn te dwingen!